Edit baba ocağı | Türkçe Sözlük

1. isim, Babadan, dededen kalma mülk veya bir kimsenin içinde doğup büyüdüğü, yaşadığı ev, toprak, yurt; babaevi, baba bucağı, baba yurdu

"On yıl var ayrıyım Kına Dağı'ndan / Baba ocağından, yâr kucağından - Faruk Nafiz Çamlıbel"